ഒറ്റയിൽ നിന്നു പെരുപ്പിന്റെ വന്യതയിലേക്ക്  നീ പെയ്തു പെയ്തു നിറയുമ്പോൾ..
ചിതറി തെറിച്ച സ്വപ്നങ്ങൾ ഒലിച്ചൊലിച്ച്‌ നിന്റെ വിരല്‍ രേഖയുള്ള  തീരങ്ങളിൽ ചെന്ന് കയറുമ്പോൾ..
നനഞ്ഞുറ്റിയ ചിറകിലെ  മൗനം കുടഞ്ഞെറിയുമ്പോൾ..



അപ്പോൾ..

അപ്പോൾ മാത്രം
നിന്നോട്‌ ഞാൻ പറയും.

ആത്മാവിൽ നിറഞ്ഞ വലിയൊരു കടൽ നിന്റെ ആഴങ്ങളെ കാത്ത്‌ വറ്റാതെ കിടപ്പുണ്ടെന്ന്.....

നിന്നെ കാത്തു കാത്തു നിന്ന് ഇടയ്ക്കെങ്ങോ നിലച്ചുപോയ ഒരു പെയ്ത്തുകാലമുണ്ടെന്ന്...

നിഴലുകളുടെ ഇരുട്ടിൽ വെളിച്ചം സൂര്യായനം തേടുന്നുവെന്ന്‍...