വിരസമായ ആകാശത്ത് ഇരുട്ടിന്റെ കണക്കെടുക്കുമ്പോഴാണ് വെളിച്ചം ചിതറിത്തെറിപ്പിച്ച ഒറ്റ നക്ഷത്രത്തെ കണ്ടത്.

ജീവൻ പ്രസരിപ്പിച്ച് ചിരിക്കുന്നു അത്.

കാണാൻ രസമാണ്.




ഉൺമയുടെ തീരത്ത് അറിവിന്റെ നഗ്നത തണുത്തുറയുമ്പോഴാണ് നാഡീ തുരുത്തുകളിൽ വേദന കുത്തുന്ന ഒറ്റ ത്തുമ്പി ചിറക് കുടഞ്ഞത്.

അക്ഷരങ്ങളിൽ പരാഗണം നടത്തി കവിത പ്രസവിക്കുന്നു അത്.


അറിയാൻ സുഖമാണ്.


അശാന്തിയുടെ തോട്ടത്തിൽ സങ്കടത്തിന്റെ വിളവെടുക്കാൻ കൈവിറയ്ക്കുമ്പോഴാണ് കണ്ണീരു പെയ്ത മഴ ഒന്നായ് വലിച്ചെടുക്കുന്ന ഒറ്റ മരത്തെ നനഞ്ഞത്.


കണ്ണിൽ ഒരു കടൽ ഉറയാതെ നിർത്തി സ്നേഹം ഉച്ഛ്വസിയ്ക്കുന്നു അത്.


നോക്കി നിൽക്കാൻ ആരാധനയാണ്.